Statement
(EN ↓)
De basis voor alles wat ik maak en doe ligt in ons gebouwde landschap. Ik geloof dat transformaties van een gebouw of gebied een expressie zijn van maatschappelijke en politieke ontwikkelingen. Mijn werk vertrekt vanuit verloren ruimtes. Dit zijn ruimtes die verdwenen of vergeten zijn door historische of recente gebeurtenissen. Vrij van een vastomlijnde functie of doelgroep, wekken deze plekken nieuwsgierigheid en creativiteit op door de onzekerheid van waar je bent, te omarmen. Ze bieden ruimte voor verstilling en vertraging, waarin geheime gedachten, nieuwe inzichten, of wijsheden die je al bezat aan het oppervlak mogen komen.
In mijn atelier werk ik vanuit mijn eigen herinneringen aan ruimtes en plaatsen waar ik ben geweest. Mijn geheugen is hierbij een creatief instrument. De ruimtes die in mijn werk ontstaan door te herinneren, te vergeten en te vervormen zijn geen imitatie van de oorspronkelijke plek, maar ruimtes die zich bevinden tussen mijn geheugen en dat van de kijker, die er door herkenning en associatie ook herinneringen aan een andere plaats in kan leggen. Zo schept mijn werk een verbinding tussen mij als maker en de kijker en tussen kijkers en plaatsen onderling.
In mijn projecten op locatie combineer ik ruimtelijke, scenografische en pedagogische interventies met elkaar om gekende plaatsen te transformeren tot onbekende ruimtes. Deze ruimtes liggen op het snijvlak van herkenning en vervreemding en nodigen daardoor uit om opnieuw verkend te worden. In het dwalen en verkennen zie ik een gelegenheid om te (ont-)leren door een directe interactie met een ruimtelijke omgeving via alle zintuigen. Hiermee wil ik gemeenschappen inspireren bij het geven van nieuwe betekenissen aan ruimtes en plaatsen die onder invloed van politieke, maatschappelijke en ecologische ontwikkelingen voortdurend veranderen.
Statement
(NL ↑)
The basis for everything I make and do lies in our built landscape. I believe that transformations of a building or area are expressions of social and political developments. My work starts from lost spaces. These are spaces that have disappeared or been forgotten due to historical or recent events. Free from a fixed function or target group, these places arouse curiosity and creativity by embracing the uncertainty of your whereabouts. They offer space for stillness and deceleration, in which secret thoughts, new insights, or wisdom that you already possessed may surface.
In my studio I work from my own memories of spaces and places where I have been. My memory is a creative instrument in this. The spaces that arise in my work by remembering, forgetting and distorting are not an imitation of the original place, but spaces that are located between my memory and that of the viewer, who can also place memories of another place in it through recognition and association. In this way my work creates a connection between me as a maker and the viewer and between viewers and places themselves.
In my site-specific projects I combine spatial, scenographic and pedagogical interventions to transform familiar places into unfamiliar spaces. These spaces lie at the intersection of recognition and alienation and therefore invite to be explored anew. In wandering and exploring I see an opportunity to (un)learn through direct interaction with a spatial environment via all senses. With this I want to inspire communities to give new meanings to spaces and places that are constantly changing under the influence of political, social and ecological developments.