Het Varennaviaduct over de A50 bij Beekbergen bestaat eigenlijk uit twee viaducten: één die nog steeds in gebruik is, en de schaduwvariant: een identiek viaduct dat vrijwel direct na de bouw buiten gebruik raakte. Beide viaducten zijn in 1968 gebouwd. Kort na de bouw werd de infrastructuur rond deze snelwegafrit aangepast, waarna er nog maar één viaduct nodig was. Omdat het slopen van het overtollige tweede viaduct erg kostbaar was, werd het aan beide zijden behouden en gesloten. Sindsdien is het spookviaduct een verlaten ruimte, die aan beide uiteinden langzaam wordt opgeslokt door de natuur.

Tijdens mijn verkenningstocht in 2018 heb ik in kaart gebracht en gedocumenteerd hoe ver de natuur destijds was in het aanvreten van het asfalt en beton. Daartoe heb ik het hele viaduct heen en weer gelopen. Ik heb verschillende soorten begroeiing aangetroffen, maar ook een kwaliteit die ik boven een snelweg niet had verwacht: stilte. Om het onderzoek af te ronden heb ik het viaduct een titel gegeven: Viaduct voor Stilte. Ik heb het bord daar anoniem neergezet op een plek die alleen door andere nieuwsgierige mensen wordt gevonden.